ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ

1. Τι πρεσβεύει η « Αισθητική»;

Η «αισθητική» ως όρος είναι μια φιλοσοφική έννοια που περιγράφει κάθε τι το «ωραίο που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος με τις αισθήσεις και εισήχθη για πρώτη φορά από το γερμανό φιλόσοφο Α.Γ. Μπαουμγκάρτεν το 1735. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί αντικειμενικά το «ωραίο», γι αυτό περισσότερο είναι μια έννοια υποκειμενική. Ήδη από τα αρχαία χρόνια υπήρχε μια διχογνωμία για το τι είναι «ωραίο». Ο Σωκράτης υποστήριζε ότι το καλό συμπίπτει με το αγαθό, που και τα δύο στη συνέχεια συμπίπτουν με το ωφέλιμο. Αντίθετα ο Πλάτωνας πίστευε ότι οι καλλιτέχνες, οι κύριοι εκφραστές του «ωραίου» απλά αναπαριστούν, μιμούνται κάτι το τεχνητό ή το φυσικό και μόνο όταν αυτή η μίμηση συνδυάζεται με σκέψη τότε φτάνει στην ανώτερή της μορφή. Το μόνο βέβαιο ότι από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα υπάρχει μια απροσδιόριστη έλξη του ανθρώπου για την αναζήτηση του ωραίου.

2. Ποιο είναι το πεδίο της αισθητικής οδοντιατρικής;

Η «αισθητική οδοντιατρική» αποτελεί ένα τομέα της κλασσικής οδοντιατρικής που ασχολείται με τη βελτίωση της εμφάνισης των δοντιών, των ούλων και γενικότερα της στοματογναθικής περιοχής και αναπτύσσεται ραγδαία. Στην ταχεία ανάπτυξη του συμβάλλει σημαντικά τόσο η επιθυμία του ατόμου για ένα όμορφο χαμόγελο όσο και η πρόοδος της τεχνολογίας των οδοντιατρικών βιοϋλικών και των εφαρμοζόμενων τεχνικών. Η περιοχή του στόματος καταλαμβάνει το 1/3 της περιοχής του προσώπου, αλλά στην εντύπωση που απεικονίζει κανείς για την εμφάνιση του ίσως είναι πιο σημαντική, καθώς είμαι μια ζώνη που επιτελεί ένα σύνολο κινητικών λειτουργιών. Ζωτικές λειτουργείς όπως η μάσηση, η επικοινωνία, η ομιλία-άρθρωση, η εκδήλωση συναισθημάτων και μερικές φορές και η αναπνοή συντελούνται από το στόμα. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ψυχολογία, η αυτοπεποίθηση, η ανασφάλεια, η κοινωνικότητα, η αυτοεκτίμηση πηγάζουν από το χαμόγελο. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2004 από την Αμερικανική Ακαδημία Αισθητική Οδοντιατρική έδειξε ότι το 75% των ερωτηθέντων πίστευε ότι η ανέλιξη στον εργασιακό χώρο εξαρτάται και από ένα ελκυστικό χαμόγελο.

 
3. Σε ποιους αναφέρεται η αισθητική οδοντιατρική;

Αναμφισβήτητα σε όλους. Παλιότερα, επικρατούσε λανθασμένα η άποψη ότι η αισθητική είναι ανάλογη της ηλικίας. Τα τελευταία, όμως χρόνια είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το γεγονός ότι ο μέσος όρος της ηλικίας των ασθενών που αναζητούν το «ωραίο» χαμόγελο αυξάνεται σημαντικά. Δεν αναζητούν μονάχα την αποκατάσταση της ικανότητας της μάσησης, αλλά και τη βελτίωση της συνολικής εικόνας του στόματος.

4. Τι είναι όμως αισθητικά και ωραίο οδοντιατρικά;

Οτιδήποτε μιμείται και αναπαριστά το φυσικό και συμβάλλει στην ομαλή λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος (ωφέλιμον). Τα δόντια εκ κατασκευής δεν είναι μονόχρωμα, αδιάφανα, λευκά στοιχισμένα  σε απόλυτη συμμετρία (κάτι που πρεσβεύει το λεγόμενο Hollywood style). Είναι ένας περίπλοκος καμβάς από διαβαθμίσεις χρωμάτων, οπαλισμούς, διαφορετικές κρυσταλλικές οδοντικές δομές που συνθέτουν ένα αποτέλεσμα σε συνδυασμό με τη διάθλαση, απορροφητικότητα και αντανάκλαση του φωτός. Αναμφισβήτητα, το αισθητικό συμπίπτει με το αρμονικό. Το χρώμα, σχήμα, μέγεθος των δοντιών πρέπει να εναρμονίζονται με τους πέριξ μαλθακούς ιστούς και τον τύπο του προσώπου. Υπάρχει ο όρος της «χρυσής αναλογίας» και στην οδοντιατρική και η αξιοποίηση του περίφημου αριθμού φ=1.618. Αναφέρεται στην αναλογία του εύρους του κεντρικού τομέα προς το εύρος του πλάγιου τομέα και αντίστοιχα το εύρος του πλάγιου προς τον κυνόδοντα συνθέτοντας την αισθητική οδοντική αναλογία. Το συνολικό εύρος των προσθίων προς το εύρος του μέγιστου χαμόγελου σε αναλογία. 1/0.618 εξασφαλίζει την αισθητική απόδοση του χαμόγελου.


5. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις της αισθητικής οδοντιατρικής;

Η αισθητική οδοντιατρική προϋποθέτει ένα άριστα καταρτισμένο σχέδιο θεραπείας για την ανάπτυξη μιας σχέσης εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ του θεράποντα και του ασθενούς. Το σχέδιο θεραπείας πρέπει να έχει μια ολιστική προσέγγιση και να είναι απόλυτα εξατομικευμένο. Στηρίζεται στο τρίπτυχο διάγνωση-πρόληψη-θεραπεία, απορρέει ύστερα από εκτενή συζήτηση με τον ασθενή όπου προσδιορίζονται οι απαιτήσεις του και κατά πόσο εκείνες είναι ρεαλιστικές. Το θεραπευτικό κομμάτι, η περιοδοντική και ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), προηγούνται πάντα του αισθητικού.

6. Η περιοδοντική θεραπεία που προηγείται, έχει μόνο θεραπευτικό σκοπό;

Η περιοδοντική υγεία και κατ’ επέκταση η περιοδοντική στήριξη των δοντιών είναι τα θεμέλια της επίτευξης ενός αισθητικού αποτελέσματος και της διεκπεραίωσης, χωρίς απρόοπτα, του σχεδίου θεραπείας. Ένα όμορφο χαμόγελο πηγάζει από ένα υγιές, καθαρό στόμα. Το πρώτο βήμα στην αισθητική αποκατάσταση είναι αναμφισβήτητα ο καθαρισμός. Συσσωρεύσεις οδοντικών μικροβιακών πλακών, τρυγίας-πέτρας, μαλθακά, κόκκινα, ερεθισμένα, οιδηματώδη ούλα συνθέτουν ένα άσχημο σκηνικό. Ο κλάδος της περιοδοντολογίας ασχολείται με μία πληθώρα επεμβάσεων που σχετίζονται με τους μαλθακούς ιστούς και μπορούν να βελτιώσουν την αισθητική εικόνα του στόματος. Μία από αυτές είναι η αντιμετώπιση του «ουλικού χαμόγελου», το φαινόμενο κατά το οποίο όταν κάποιος χαμογελά και φαίνονται τα προσπεφυκότα ούλα που καλύπτουν το οστούν της άνω γνάθου.

 
7. Ποια η σημασία της ενδοδοντικής θεραπείας πριν την αισθητική αποκατάστασης;

Ανάλογα με το είδος και το λόγος της αισθητικής αποκατάστασης για την επιτυχία αυτής είναι πολύ σημαντικό ο οδοντίατρος να αξιολογεί την ενδοδοντική κατάσταση του δοντιού. Οι αισθητικές αποκαταστάσεις που αφορούν καθαρά την βελτίωση του χαμόγελου (πχ  όψεις, λεύκανση) συνήθως απαιτούν ενδοδοντική θεραπεία. Αντίθετα, η αισθητική που έρχεται ως επακόλουθο θεραπευτικών ενεργειών προϋποθέτει την άριστη ενδοδοντική θεραπεία. Δόντια που θα αποκατασταθούν με στεφάνες λόγω κατάγματος, εκτεταμένης απώλειας οδοντικής ουσίας (αποτριβή λόγω βρουξισμού, διάβρωση) και τερηδόνας πρέπει να αξιολογείται η ζωτικότητα τους ή κατά πόσο έχει μολυνθεί ο πολφός. Πολλές φορές ακόμα και όταν απλά τροχίζεται το δόντι και ιδιαίτερα τα κάτω πρόσθια δόντια, ο πολφός- το νεύρο του δοντιού ερεθίζεται με αποτέλεσμα αρχικά να φλεγμαίνει και στη συνέχεια να νεκρώνεται.

Είναι προτιμότερο να γίνεται σωστά και με ακρίβεια η ενδοδοντική θεραπεία-απονεύρωση από ειδικό ενδοδοντολόγο πριν την τελική συγκόλληση αν είναι απαραίτητη και όχι μετά που θα χρειαστεί να τρυπηθεί η θήκη και να καταστραφεί αναγκαστικά ένα μέρος της πορσελάνης.


8. Ποια η χρήση του laser στην αισθητική οδοντιατρική;

Το laser στην ιατρική επιστήμη είναι ιδιαίτερα πολύτιμο. Στην οδοντιατρική έχει πολλαπλές χρήσεις. Μία από αυτές είναι η λεύκανση, η αιμόσταση, αλλά και η διευθέτηση των ουλικών ιστών.

Στη λεύκανση, η συχνότητα εκπομπής φωτός του laser δρα ως φωτοκαταλύτης της χημικής αντίδραση της, κάτι που επιταχύνει τη διαδικασία και τα ορατά αποτελέσματα της.

Η δράση του laser βασίζεται στην εξάχνωση των κυτταρικών υγρών, οπότε ως επέμβαση είναι τελείως αναίμακτη, αντίθετα προωθεί την αιμόσταση, ανώδυνη, ενώ προωθεί την ταχεία επουλωτική διαδικασία. Είναι λοιπόν, ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις όπου τα ούλα έχουν «σκεπάσει» το υγιές δόντι και απαιτείται να αφαιρεθούν για να αποκαλυφθεί.

Είναι πολύ σημαντικά τα «όρια» στην οδοντιατρική και ιδιαίτερα στην αισθητική πρόσθια ζώνη. Σε πρόσθιες παρασκευές δοντιών για την τοποθέτηση θηκών είναι σημαντικό τα όρια να είναι ισοουλικά ή ελαφρά υποουλικά, για να μην φλεγμαίνει το ούλο. Όταν οι εργασίες εδράζονται βαθιά στα ούλα, προκαλείται ένας φαύλος κύκλος φλεγμονής αφού ο ασθενής αδυνατεί να απομακρύνει την οδοντική μικροβιακή πλάκα από τα όρια όπου συσσωρεύονται. Κατά το τρόχισμα, λοιπόν απαιτείται να διευθετηθούν τα ούλα (ουλοπλαστική) γύρω από το δόντι για τη λήψη σωστών αποτυπωμάτων.

 
9. Τι μπορεί να διορθωθεί στο χαμόγελο μέσω της προσθετικής;

Η προσθετική είναι ο κλάδος της οδοντιατρικής που ασχολείται με προσθετικές αποκαταστάσεις όπως οι θήκες, οι όψεις, οι γέφυρες και τη φόρτιση των εμφυτευμάτων.

Στην πρόσθια αισθητική ζώνη είναι πολύ διαδεδομένη η διόρθωση του χρώματος, του σχήματος και του μεγέθους των δοντιών με τις ολοκεραμικές επικαλύψεις ή αλλιώς όψεις. Οι όψεις είναι «φλοίδες» πορσελάνης που συγκολλούνται στην εξωτερική επιφάνεια με ρητινώδεις κονίες, απαιτούν ελάχιστη αποκοπή οδοντικής ουσίας, αλλά πρέπει να εδράζονται σε υπόστρωμα 50% υγιούς αδαμαντίνης. Αν το περιστατικό το επιτρέπει μπορεί να γίνουν πολύ λεπτές (ultra thin veneers), χωρίς  καθόλου τρόχισμα της εξωτερικής επιφάνειας των δοντιών.

Σε περιπτώσεις μεγάλης απώλειας οδοντικής ουσίας, νωδότητας σε σύνθετα περιστατικά όπως σε βρυγμομανείς όπου παρατηρούνται οι αντιαισθητικές διαβρώσεις-φασέτες σε πολυτερηδονισμό, σε μείωση της κάθετης διάστασης-ύψους του προσώπου, οι ασθενείς αναζητούν όχι μόνο τη λειτουργική αποκατάσταση αλλά και την αισθητική.

Ολοκεραμικές θήκες γέφυρες και επιεμφυτευματικές εργασίες αποκαθιστούν πλήρως το φραγμό και ταυτόχρονα δημιουργούν ένα καινούριο αισθητικό προφίλ.


10. Ολοκεραμική ή μεταλλοκεραμική προσθετική αποκατάσταση;

Για πολλά χρόνια η προσθετική γίνεται με απόλυτη επιτυχία με τις μεταλλοκεραμικές αποκαταστάσεις. Ο μεταλλικός σκελετός δρα θετικά στην αντοχή της αποκατάστασης αλλά μειονεκτεί στην αισθητική.

Μεταξύ της πορσελάνης και του μεταλλικού σκελετού παρεμβάλλεται ένα στρώμα αδιαφάνειας για να «μπλοκάρει» το μέταλλο. Η τελική εργασία έχει περιορισμένες διαφάνειες και ιριδισμούς σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρωματολόγιο. Οι υψηλές απαιτήσεις των ασθενών σε συνδυασμό με την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας και των βιοϋλικών οδήγησε στην κατασκευή ολοκεραμικών προσθετικών εργασιών.

11. Πως κατασκευάζονται τα ολοκεραμικα;

Για την κατασκευή τους, τα οδοντοτεχνικά εργαστήρια χρησιμοποιούν το λεγόμενο σύστημα cad-cam το οποίο αποτελείται από τρία στάδια. Τα τελικά αποτυπώματα του οδοντιάτρου και τα εκμαγεία που προκύπτουν, σκανάρονται με το ειδικό σαρωτή. Με τη βοήθεια ενός ειδικού software προγράμματος του υπολογιστή ακολουθεί μια τρισδιάστατη απεικόνιση των κολοβωμάτων και των δοντιών. Tέλος το μηχανικό κομμάτι του συστήματος κατασκευάζει με τις οδηγίες του pc, ένα αρχικό σύμπλοκο και με τη βοήθεια ειδικών φρεζών διαμορφώνεται με απόλυτη ακρίβεια ο σκελετός της εργασίας.

12.Ποια τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ολοκεραμικών;

Τα ολοκεραμικά συστήματα (ζιρκόνιο, διπυριτικό λίθιο, πορσελάνη αστρίου, e-max empress) διαθέτουν εξαιρετική σταθερότητα, αντοχή, σκληρότητα και αντίσταση σε τριβή σε βαθμό που πλησιάζει την αδαμαντίνη. Θεωρούνται ως τα πιο βιοσυμβατά υλικά. Κατά το τελευταίο εργαστηριακό στάδιο της υάλωσης (γλασάρισμα) γίνονται απόλυτα λεία, γεγονός σημαντικό για την γειτονία τόσο με το περιοδόντιο-ούλα όσα και με τους λοιπούς ιστούς του βλεννογόνου. Είναι ανθεκτικά στη διάβρωση εξαιτίας των θερμοκρασιακών εναλλαγών και των όξινων στοματικών υγρών, ενώ δεν έχουν αναφερθεί αλλεργικές ή τοξικές αντιδράσεις. Διαθέτουν εξαιρετικές οπτικές ιδιότητες που μπορούν να αναπαραστήσουν άριστα τους οδοντικούς ιστούς μέσω μιας ποικιλίας βασικών χρωμάτων και επιπρόσθετων χρωστικών και τροποποιητών.


13. Γιατί να αντικαταστήσω τα παλιά σφραγίσματα αμαλγάματος;

Οι υψηλές αισθητικές προσδοκίες των ασθενών δεν περιορίζονται στην πρόσθια αισθητική ζώνη, αλλά οι περισσότεροι επιδιώκουν την άψογη εικόνα σε όλο το εύρος του χαμόγελου. Εκτός όμως από αισθητικής άποψης τα μαύρα σφραγίσματα έχουν καταργηθεί αισθητά από το σύνολο των οδοντιάτρων και για κλινικούς λόγους. Το αμάλγαμα είναι ένα μείγμα μεταλλικών στοιχείων το οποίο δε συγκολλάτε με το δόντι, επομένων με τον καιρό μπορεί να παρατηρηθεί μικροδιείσδυση και ως επακόλουθο ο τερηδονισμός και κατ’επέκταση η νέκρωση του πολφού, Σε αυτή την περίπτωση η ενδοδοντική θεραπεία-απονεύρωση από Ειδικό Ενδοδοντολόγο έχει ποσοστό επιτυχίας 99% στο να κρατηθεί το δόντι μέσα στην στοματική κοιλότητα. Τα μεταλλικά στοιχεία του υλικού σταδιακά υπόκεινται σε διάβρωση. Παλιότερα, οι οδοντίατρο για να επιτύχουν το σχήμα συγκράτησης με βάση των αρχών της μηχανικής προχωρούσαν σε υπέρμετρη αποκοπή οδοντικής ουσίας. Αποτέλεσμα αυτού είναι το δόντι με τον καιρό να εξασθενεί, λόγω των μεγάλων μασητικών δυνάμεων που δέχεται καθημερινά και να ανευρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του υλικού ρωγμές που είναι προοιώνοι καταγμάτων.

14. Ποια τα πλεονεκτήματα των «Λευκών» σφραγισμάτων;

Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας των οδοντιατρικών υλικών έφερε στο προσκήνιο τα «λευκά» σφραγίσματα από σύνθετη ρητίνη. Τα υλικά μέσω ειδικών αδροποιητικών και συγκολλητικών παραγόντων σχηματίζουν δεσμούς με την επιφάνεια του δοντιού. Η αποκοπή της οδοντικής ουσίας είναι η ελάχιστη δυνατή και περιορίζεται μόνο στην κοιλότητα που έχει σχηματίσει η τερηδόνα. Στην πρόσθια ζώνη είναι τα υλικά εκλογής γι αδιορθώσεις καταγμάτων. Τα σύγχρονα υλικά διαθέτουν μεγάλη γκάμα χρωματολογίου γι να προσομοιάζουν με απόλυτη ακρίβεια τους οδοντικούς ιστούς, ενώ διαθέτουν και ικανότητα χαμαιολεοντισμού για να εναρμονίζονται πλήρως με τον υποκείμενο οδοντικό ιστό. Παλαιότερα, υπήρχε μια διχογνωμία για την αντοχή των υλικών αυτών. Σήμερα, οι σύγχρονες σύνθετες ρητίνες έχουν άψογες μηχανοφυσικές ιδιότητες λόγω των κόκκων κεραμικού που εμπεριέχουν. Υψηλή αντοχή στις ισχυρές δυνάμεις της μάσησης και στις καταπονήσεις, άριστη αισθητική απόδοση με επίπεδα διαφάνειας-αδιαφάνειας, δυνατότητα οπαλισμού και φυσικού φθορισμού, ακτινοσκιερότητα, εξαιρετική ικανότητα στίλβωσης και επιφανειακής στιλπνότητας.


15. Μπαίνουν εμφυτεύματα στην πρόσθια αισθητική ζώνη;

Αν μέσω της αξονικής τομογραφίας αποφασιστεί ότι το οστούν καλύπτει τις προϋποθέσεις για την τοποθέτηση εμφυτεύματος, τότε είναι η θεραπεία εκλογής ύστερα από την εξαγωγή ενός προσθίου δοντιού. Η επιτυχία στην πρόσθια ζώνη καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το προφίλ ανάδυσης του εμφυτεύματος, πως εκείνο ξεπροβάλλει από τα ούλα.. Για να παρακαμφθεί το μεταλλικό στοιχείο του τιτανίου, που μπορεί να γκριζάρει στο βλεννογόνο, οι ειδικοί κατασκεύασαν εμφυτεύματα με κεραμικά μέρη.


16. Μετά την εξαγωγή, πως μπορεί να καλυφθεί προσωρινά το κενό;

Η σύγχρονη κλινική οδοντιατρική οφείλει να εξασφαλίζει τους ασθενείς την «πληρότητα» του χαμόγελού τους. Είναι γεγονός ότι μια ενδεχόμενη εξαγωγή, ιδιαίτερα στην πρόσθια ζώνη, μπορεί να επιδράσει ανασταλτικά για την επίσκεψη τους στο οδοντιατρείο, καθώς η καθημερινότητα τους διέπεται από ανελλιπείς κοινωνικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις. Η αισθητική του προσώπου και η ψυχολογία του ασθενούς είναι συνυφασμένη με τη νωδότητα, τη μερική ή ολική απώλεια των δοντιών. Η συνήθης λύση που εφαρμόζεται είναι να τοποθετηθεί στην περιοχή της εξαγωγή κάτι τεχνητό, εργαστηριακό που προϋποθέτει όμως μερικές εργάσιμες μέρες για να φτιαχτεί. Η λύση, λοιπόν, βρίσκεται στην τεχνική της ακινητοποίησης.  Αν κάποιο από τα παρακείμενα δόντια είναι φυσικά (το βέλτιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται όταν είναι και τα δύο) ή έστω η μια όμορη επιφάνεια είναι από σύνθετη ρητίνη, είναι εφικτό με τη βοήθεια διαφόρων, σύγχρονων αδροποιητικών και συγκολλητικών παραγόντων να συγκολληθεί το εξαχθέν δόντι με τα διπλανά του, αμέσως μετά την εξαγωγή αφού διαμορφωθεί κατάλληλα για να μην εμποδίζει την ομαλή επούλωση του φατνίου μέχρι να αποκατασταθεί προσθετικά το κενό είτε με την κατασκευή γέφυρας είτε με την τοποθέτηση εμφυτεύματος.

17. Ποια η διάρκεια της θεραπείας;

Ανάλογα με την περιπλοκότητα του περιστατικού και το χρόνο που διαθέτει ο ασθενής καθορίζεται και η διάρκεια της θεραπείας. Διαρκεί από μία μέρα, όταν πρόκειται για έναν καθαρισμό, σφραγίσματα, όψεις και 1-2 εβδομάδες όταν πρόκειται για μια προσθετική αποκατάσταση. Ο χρόνο μπορεί να αυξηθεί όταν είναι απαραίτητο να προηγηθεί μια περιοδοντική θεραπεία, μια ουλοπλαστική-ουλεκτομή ή αποκάλυψη μύλης.

Είναι σημαντικό, πάντως να τονιστεί ότι δεν είναι σημαντική η διάρκεια της θεραπείας όσο και αν γίνεται σεβαστός ο ελάχιστος χρόνος του ασθενούς λόγω κοινωνικών, επαγγελματικών υποχρεώσεων αλλά το τελικό άριστο αποτέλεσμα.

 
18. Οι συνεδρίες είναι ανώδυνες;  

Όλες οι συνεδρίες γίνονται υπό τοπική αναισθησία και είναι πλήρως ανώδυνες. Η αναισθησία είναι απόλυτα ασφαλής για τις εγκύους αλλά και τους καρδιοπαθείς παρόλο που εμπεριέχει αδρεναλίνη και επικρατεί λανθασμένα η άποψη ότι μπορεί να έχει παρενέργειες. Η αναισθησία στην οδοντιατρική είναι τοπική χωρίς επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Ο ρόλος της αδρεναλίνης είναι να επιτυγχάνει αναισθησία μεγαλύτερης διάρκειας και βάθους που σημαίνει ανώδυνη οδοντιατρική εργασία, αφού προκαλεί συστολή των λείων μυϊκών ινών, αύξηση των περιφερικών αντιστάσεων και της πίεσης του αίματος, προκειμένου να διατηρηθεί ο τοπικός χαρακτήρας της αναισθησίας.

 
19. Ακτινογραφίες θα χρειαστούν;

Μια οδοντιατρική εξέταση είναι απόλυτα ελλιπής χωρίς την παράλληλη λήψη ακτινογραφιών. Για την πρόκληση συγγενών ανωμαλιών, η συνολική δόση ακτινοβολίας πρέπει να ξεπερνά τα 5-10 cG. Κατά τη λήψη οπισθοφατνιακών ακτινογραφιών ενός πλήρους φραγμού, 14 στο σύνολο, με προστατευτική ποδιά μολύβδου η δόση δεν ξεπερνά τα 0,00001cG.  Η δόση μειώνεται ακόμα περισσότερο με τα σύγχρονα ψηφιακά μηχανήματα, το φιλμ υψηλών ταχυτήτων, την τεχνική του μακρού κώνου και την ακτινογράφηση με υψηλή ισχύ.

20. Ποια η διάρκεια του θεραπευτικού αποτελέσματος;

Οι προσθετικές εργασίες δεν μεταβάλλουν το χρώμα τους με την πάροδο των ετών, τα σφραγίσματα μπορεί να γίνουν θαμπά ή να προσροφήσουν χρωστικές στα όρια ανάλογα με τη μικροχημική του δομή και τη λείανση που έχει γίνει, κάτι που απαιτεί επανέλεγχο και μια ενδεχόμενη λείανση τους. Το αποτέλεσμα της λεύκανσης, όπως και η διάρκεια αυτού, καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις καθημερινές συνήθειες του ατόμου (υπερκατανάλωση καφέ, κάπνισμα) όπως και από το γενετικό κώδικα των δοντιών. Ανάλογα με τον ασθενή και το αρχικό χρώμα του δοντιού προτείνονται επαναληπτικές θεραπείες.

Στη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος καθοριστικό ρόλο έχουν και οι γενικές συνήθειες του ατόμου, και ιδιαίτερα διάφορες παραλειτουργικές έξεις (βλαβερές συνήθειες του στοματογναθικού συστήματος). Αξίζει να τονιστεί ότι ο βρουξισμός ή αλλιώς το τρίξιμο των δοντιών, είναι μία άκρως καταστρεπτική συνήθεια που λόγω των υπέρμετρων δυνάμεων που ασκούνται μπορεί να προκαλέσει μέχρι και κάταγμα είτε στο δόντι είτε στην προσθετική εργασία. Είναι σημαντικό, ο ασθενής, να προσέρχεται στον 6μηνο του καθαρισμό για τη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος.

Κωνσταντίνος Λάγιος, Χειρουργός Οδοντίατρος-Ενδοδοντολόγος, M.S., Κάτια Γεωργάκη Χειρουργός Οδοντίατρος